Thuis
voortvluchtig water
spiegel zo ver het oog reikt
langzaam zakt het peil
Marike Leeuwenkamp
’t is rinkrond Water
met waterdichte Aarde
en ’n aardedicht Lek
Isabelle Bambust
Schalks bloost schoon eiland
haar schalkwijkerwetering
ontsluit groen dorpsgeluk
Veronica van Roon
Marike Leeuwekamp is de winnares van de eiland haiku 2018, haar gedicht is te bewonderen bovenaan deze bladzijde en langs het Dichtpad in de polder Blokhoven in Schalkwijk. De jury bestaande uit Abel Staring, Herman Geerdes en Christel van Vliet verkoos uit 139 ingezonden eiland haiku van de allereerste eiland haiku wedstrijd 2018 om de volgende redenen:
De jury ziet in jouw eiland haiku de frisse onbevangenheid die zo kenmerkend is voor de oorspronkelijke haiku en die in jouw gedicht met heldere beeldtaal weet te boeien. Deze winnende eiland haiku zet een natuurlijke indruk neer van een ogenblik.
De jury leest in deze eiland haiku de ervaring van aanwezig zijn in een (ei) landschap
De winnende haiku kenmerkt zich door de variaties (voortvluchtig stil en langzaam ) zonder afbreuk te doen aan een heldere waarneming
Er is een spel met tempo, een spel met klank, en dat gevat in prettige bijna terloopse constatering.
Wil jij ook je eiland haiku laten schitteren? Lees de verklaring door, (de creative commons overeenkomst van 2018 en een privacy -statement) Ben je het hier mee eens dan kun je zonder zorgen meedoen met de eiland haiku wedstrijd. Deelname reglement en de privacy verklaring. Stuur je eiland haiku voor 20 april 2020 naar : Atelier Beeldmakers Zo doe je mee met de eiland haiku wedstrijd 2020. Tot ziens!
De eiland haiku van 2019 ? Fragmentarisch, surrealistisch en afstandelijk, tot vrijmoedig, humoristisch en historisch verantwoord! Niet alleen het verwoorden van het zichtbare en etherische komt terug in de haiku’s.
Dit jaar wordt het geluid op het eiland (of het ontbreken daarvan) veelvuldig verbeeld. Een lust voor het jury- oor.
De kerk wordt bezocht
Pas als de wind hierheen waait
Kun je dat horen
Deze eiland haiku spreekt de zintuigen aan. En tilt ons daarmee boven de alledaagse constatering uit. Hoe stil moet het zijn om dat geluid te kunnen horen, hoe plat het land om dat geluid te kunnen waarnemen.
Anno 2019 stroomt de rooms katholieke kerk leeg, maar laat zij een oproep tot gebed galmen door het landschap.
Verstild ligt het dorp
Ver weg aan de horizon
Een trein glijdt voorbij
Wim Boone
de weide kleurt geel
boterbloemenexplosie
In pure stilte
Annette Akkerman